معرفی کامل و بررسی نژاد سگ ژرمن شپرد

معرفی کامل و بررسی نژاد سگ ژرمن شپرد

معرفی نژاد سگ

• ژرمن شپرد جزو دسته سگ‌های کار محسوب می‌شود.
• متوسط قد ژرمن شپرد 55 الی 65 سانتی‌متر می‌باشد.
• وزن ژرمن شپرد از 22 الی 40 کیلوگرم متغیر است.
• ژرمن شپردها بطور متوسط 9 تا 13 سال عمر می‌کنند.

نگاهی مختصر به نژاد سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد (German Shepherd Dog) یکی از معروف‌ترین سگ‌های دنیا است. چرا؟! در یک جمله، بخاطر هوش و توانایی بسیار بالایی که دارد. ژرمن شپرد که در دسته سگ‌های کار قرار می‌گیرد، شجاعت و از خود گذشتگی کم‌نظیری دارد. این سگ بطور شگفت‌انگیزی قادر به انجام هر کاری است و به نوعی آچار فرانسه سگ‌ها محسوب می‌شود. البته به شرطی که به خوبی او را آموزش دهید. سگ نژاد ژرمن شپرد می‌تواند در خدمت نیروهای نظامی و پلیس قرار بگیرد، چوپانی کند، در عملیات نجات و جستجو شرکت کند، مواد مخدر را شناسایی کند و شاید مهم‌تر از همه این‌ها، دوست و همراه بسیار خوبی برای شما باشد.

نقد و بررسی کلی نژاد سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد (German Shepherd)، که در بریتانیا و اروپا با عنوان آلساتیان (Alsatian) هم شناخته می‌شود، جزو 10 نژاد محبوب سگ در دنیا است. اما راز این معروفیت در چیست؟ جالب است بدانید که در پایان جنگ جهانی اول، سرجوخه لی دونکان توله‌ای را از فرانسه به لس آنجلس برد و در آنجا او را تعلیم داد. دونکان نام رین تین تین (Rin Tin Tin) را برای این توله انتخاب کرد. رین تین تین به زودی تبدیل به ستاره سینما شد و در 27 فیلم هالیوودی بازی کرد! جالب است بدانید که این سگ به چنان معروفیتی دست یافت که در یک هفته 10 هزار نامه از طرف طرفدارانش دریافت کرد!

 

البته سگ های ژرمن شپرد به غیر از فیلم بازی کردن، در انجام کارهای دیگری مانن: راهنمایی نابینایان، تعقیب مجرمان، خدمت در ارتش و امدارسانی هم توانایی بسیار زیادی دارند. اگر خاطرتان باشد، در همین حادثه پلاسکو نیز از این سگ‌ها به عنوان زنده‌یاب استفاده می‌شد. همه این ویژگی‌های فوق‌العاده، ژرمن شپرد را به یک سگ قهرمان تبدیل کرده است.

هرچند شاید سگ ژرمن در میان سگ‌ها یکی از بهترین‌ها باشد، اما باید توجه داشته باشیم که نگهداری از آن برای همه مناسب نیست! ژرمن شپرد‌ها بسیار پرانرژی و عاشق ورزش هستند. در واقع، اگر نتوانید پا به پای او بدوید، خیلی زود شاهد افسردگی و پرخاشگری او خواهید بود! ژرمن‌ها پرخاشگری خود را با پارس و جویدن نشان می‌دهند که بعید می‌دانم برای شما چندان خوشایند باشد!

سگ ژرمن طبیعت مشکوکی دارد و به واسطه آن نگهبان بسیار خوبی برای شما خواهد بود، اما انتظار یک سگ آرام و منزوی را نداشته باشید که با روی خوش از میهمان‌های شما پذیرایی کند! البته، اگر شما از تولگی به درستی سگ ژرمن خود را آموزش دهید، در بزرگسالی رفتار خوبی با غریبه‌ها خواهد داشت.

اگر قصد انتخاب و خرید توله ژرمن شپرد را دارید، بهتر است بدانید که تفاوت اندکی میان پرورش‌دهندگان آمریکایی و آلمانی این نژاد وجود دارد. پرورش‌دهندگان آمریکایی معمولا به دنبال نمایش این سگ در مسابقات هستند و به همین دلیل بیشتر به ظاهر و بدن ژرمن شپرد کار می‌کنند تا اینکه روی استعدادهایش زمان بگذارند.

به نظر صاحبان ژرمن شپردی که توسط آمریکایی‌ها پرورش داده شده، این سگ‌ها آرام‌تر از نوع آلمانی خود هستند. به عقیده متخصصین، برخی از استعدادها وتوانایی‌های سگ‌هایی که با رویکرد نمایشی پرورش داده می‌شوند، شکوفا نخواهد شد. در عوض، پرورش‌دهندگان آلمانی، ژرمن شپرد را با هدف شکوفایی استعدادها و توانایی‌هایش پرورش می‌دهند. قبل از آنکه یک سگ نژاد ژرمن شپرد توسط آلمانی‌ها پرورش داده شود، باید از تست‌های روانی و فیزیکی مختلفی عبور کند. سگ‌های ژرمن آلمانی، معمولا شخصیت پرانرژی‌تر و سرزنده‌تری دارند.

مهم‌ترین نکاتی که در مورد سگ ژرمن شپرد باید بدانید!

• اگر فردی هستید که بخاطر مشغله کاری یا سبک زندگی معمولا مدت زیادی بیرون از خانه هستید، ژرمن شپرد انتخاب مناسبی برای شما نیست.زیرا تنهایی بیش از حد، سگ ژرمن شما را عصبانی و افسرده می‌کند.
• ژرمن شپرد سگ فعال و باهوشی است. بهتر است سرش را گرم آموزش، بازی و کارکردن کنید. ورزش‌های بدنی و روانی روزانه جزو اساسی‌ترین نیازهای این نژاد از سگ می‌باشند.
• ژرمن شپرد معمولا نسبت به غریبه‌ها بامحبت نیست! برای آنکه سگ شما اجتماعی شود و با غریبه‌ها بهتر کنار بیاید، لازم است از تولگی او را آموزش دهید و اجازه دهید حضور در کنار آدم‌ها و مکان‌های مختلف را تجربه کند.
• سگ نژاد ژرمن شپرد ریزش موی بسیار زیادی دارد. بطوری که به «ژرمن موریز» معروف شده است! بنابر این ضروری است که هفته‌ای چند بار موهای بدنش را شانه بزنید.
• ژرمن شپردها به نگهبانی معروف هستند و دراین کار فوق‌العاده‌اند. اما قرار نیست همیشه به چشم یک سگ نگهبان به او نگاه کنید؛ زیرا در این صورت ممکن است پرخاشگر و خشن بار بیاید. سگ های ژرمن دوست دارند همراه با خانواده به تفریح بروند و دشت وسیعی در اختیار داشته باشند تا بتوانند آزادانه انرژی فراوان خود را در آن خالی کنند.
• اگر به سلامت و اصالت این نژاد اهمیت قائل هستید، در خریدتان کاملا دقت کنید و به سراغ فروشنگان و پرورش‌دهندگان مطمئنی بروید. همچنین آزمایش‌ها و تست‌های سلامت، سابقه واکسیناسیون و پرونده پزشکی او را نیز با دقت بررسی کنید.

تاریخچه نژاد سگ ژرمن شپرد

سگ ژرمن شپرد نسبتا نژاد جدیدی است. همه چیز به سال 1899 برمی‌گردد؛ به زمانی که فردی به نام کاپیتان مکس ون استفانیتز (Max von Stephanitz) که در سواره نظام آلمان‌ها خدمت می‌کرد، به دنبال ایجاد نژادی از سگ بود که در میان سگ‌های نگهبان بی‌همتا باشد. قرن‌ها قبل از استفانیتز، چوپانان آلمانی، همچون سایر چوپانان اروپایی، برای نگهبانی از گله‌هایشان به سگ‌های نگهبان وابسته بودند. برخی از سگ‌ها بسیار توامند بودند و چوپان‌ها مسافت‌های زیادی را طی می‌کردند تا سگ ماده خود را توسط یکی از این سگ‌های قدرتمند باردار کنند. با این وجود، هیچ‌کدام از این اقدامات در ایجاد یک سگ چوپان قدرتمند موفق آمیز نبودند.

 

در سال 1899، استفانیتز از ارتش بازنشست شد و پس از آن شغل دوم خود را آغاز کرد و تنها هدف او، پرورش سگی بود که از همه سگ‌‌های گله خود برتر باشد. وی مطالعات زیادی در زمینه روش‌های تولید نژاد سگ انجام داد و سفرهای زیادی در آلمان داشت تا در نمایشگاه‌های سگ شرکت کند و از نزدیک آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد.

استفانیتز از سگ‌های نگهبان زیادی بازدید کرد، سگ‌هایی که ورزشکار، باهوش یا توانمند بودند. اما نتوانست همه این صفات را یکجا در یک سگ ببیند. تا اینکه روزی در حال بازدید از یک نمایشگاه سگ بود که سگی با شمایل گرگ نظرش را جلب کرد. او به سرعت این سگ را خریداری کرد و او را هکتور لینکشین (Hektor Linksrhein) نامید. البته بعدها نام این سگ را به هوراند و گرافث (Horand v Grafeth) تغییر داد. قدرت بدنی بالا و هوش سرشار این سگ استفانیتز را به شدت تحت تاثیر قرار داد، تا جایی که تصمیم گرفت تولید نژاد این سگ را ادامه دهد.

خبر بد برای استفانیتز این بود که آلمان رشد چشمگیری در صنعت پیدا کرده بود و نیاز چندانی به وجود چنین سگ‌‌های نگهبانی احساس نمی‌شد. بنابر این او پیشنهاد داد که این سگ در خدمت پلیس و ارتش قرار بگیرد. او به واسطه ارتباطات خوبی که با بخش نظامی داشت، دولت آلمان را متقاعد کرد که از این نژاد در ارتش و پلیس استفاده کند. در طول جنگ جهانی اول، ژرمن شپرد تحت عنوان سگ صلیب سرخ، پیغام‌رسان، ناجی، نگهبان و حمل کننده مواد غذایی به ارتش خدمت می‌کرد.

اگرچه ژرمن شپرد ها قبل از جنگ جهانی اول وارد ایالات متحده آمریکا شدند، اما این توانایی بالای او در جنگ بود که جای خود را در دل نظامیان باز و سگ‌های زیادی را راهی خانه کرد! البته سرهنگ دونکان آمریکایی هم نقش اساسی در معروفیت این نژاد داشت و با انتقال یک توله ژرمن شپرد از فرانسه به آمریکا و آموزش او را به ستاره محبوب فیلم‌های سینمایی تبدل نمود.

هرچند که متحدین تحت تاثیر توانایی‌های ژرمن شپرد قرار گرفته بودند، اما اصالت آلمانی این سگ برایشان خوشایند نبود. به همین دلیل در سال 1917، آمریکایی‌ها تصمیم گرفتند تا نام ژرمن شپرد را به سگ شپرد تغییر دهند. در انگلیس هم نام این سگ به سگ گرگی آلساتیان تغییر پیدا کرد. البته در سال 1931 آمریکایی‌ها مجددا تصمیم گرفتند تا از نام اصلی این نژاد استفاده کنند و در سال 1977 نیز در انگلیس مجددا از عنوان ژرمن شپرد استفاده شد.

استفانیتز تمام هم و غم خود را روی اصلاح نژاد ژرمن شپرد گذاشت و در سال 1922 متوجه شد برخی از ویژگی‌های این سگ در حال تغییر است. به عنوان مثال شاهد سرد مزاجی و افزایش میزان خرابی دندان در این نژاد بود. بنابراین تصمیم گرفت سیستمی را با هدف کنترل کیفی این نژاد توسعه دهد. بر این اساس، قبل از اقدام به تولید مثل، هر توله سگ ژرمن باید از تست‌های مختلف عبور می‌کرد تا میزان هوش، سلامت روانی و بدنی او مورد تایید قرار گیرد.

 

البته در آمریکا، پرورش‌دهندگان اهمیت چندانی برای سلامتی روانی و ویژگی‌های خلقی و رفتاری ژرمن شپرد قائل نبودند و تنها هدفشان، برنده شدن در نمایشگاه‌های حیوانات خانگی بود. پس از جنگ جهانی دوم، پلیس و ارتش آمریکا تصمیم گرفتند سگ‌های ژرمن آلمانی را وارد کنند، زیرا ژرمن شپردهای آمریکایی - بدلیل سیاست‌های نادرست در تولید نژاد - دچار انواع بیماری‌های ژنتیکی و رفتاری شدند و عملا کارایی خود را از دست داده بودند. البته در چند دهه اخیر، برخی از پرورش‌دهندگان نژاد در آمریکا، تصمیم گرفتند بجای تمرکز بر ویژگی‌های ظاهری سگ شپرد، روی توانایی‌ها و استعدادهای‌شان کار کنند. با اصلاحات صورت گرفته، امروزه ژرمن شپردهای آمریکایی هم به کارایی یک سگ کار و اصیل آلمانی باز گشته‌اند.

وزن و اندازه استاندارد سگ ژرمن شپرد چقدر است؟

متوسط قد ژرمن شپرد نر از 60 تا 65 سانتی‌متر و قد ژرمن شپرد ماده از 55 تا 60 سانتی‌متر متغیر است. وزن ژرمن شپرد هم از 22 تا 40 کیلوگرم می‌باشد.

خصوصیات و ویژگی‌های شخصیتی سگ ژرمن شپرد چیست؟

سگ ژرمن شپرد دارای شخصت نسبتا منزوی و کناره‌گیری است. این سگ محتاط است و کمی زمان می‌برد تا دوست پیدا کند، اما وقتی با کسی دوست شد، به شدت وفادار خواهد بود. ژرمن شپرد در کنار خانواده‌اش نرم و آرام است، اما زمانی که تهدید می‌شود با قدرت برخورد می‌کند که همین ویژگی نگهبان بسیار خوبی از این سگ ساخته است. ژرمن شپرد سگ بسیار باهوشی است و در صورتی که به خوبی آموزش ببیند، تقریبا در انجام هر کاری توانمند خواهد بود. از باخبر کردن یک فرد ناشنوا به زنگ تلفن گرفته تا بوکشیدن و پیدا کردن فردی که زیر بهمن گیر افتاده است.

البته ژرمن شپرد در یک کار اصلا خوب نیست، آن هم تنها ماندن به مدت طولانی است! بدون همراه و دوست، ژرمن شپرد – همانگونه که به تمرین و بکارگیری هوش خود نیاز دارد – افسرده و ناامید می‌شود. سگ ژرمن شپردی که تنها است و همراهی ندارد، ممکن است انرژی خود را از راه‌‌های نا خوشایندی مانند پارس کردن و جویدن چیزها تخلیه کند. مثل هر سگ دیگری، ژرمن شپرد جوان نیاز دارد تا با جامعه و افراد دیگر در تعامل باشد و مکان‌ها و صداهای جدیدی را تجربه کند. اجتماعی شدن به سگ شما کمک می‌کند تا در زمان بلوغ به سگی کامل تبدیل شود.

نکاتی که در مورد سلامت و بهداشت سگ های ژرمن شپرد باید بدانید

سگ‌های ژرمن شپرد بطور کلی دارای سطح سلامت بالایی هستند، اما همانند سایر انواع نژادها، در معرض بیماری‌های مختلفی قرار دارند. بنابر این اهمیت بسیار زیادی دارد که از انواع این بیماری‌ها آگاه باشید. اگر قصد دارید توله ژرمن شپرد خریداری کنید، مطمئن شوید که از یک پرورش‌دهنده معتبر و مطمئن توله را می‌خرید و حتما سوابق پزشکی و گواهینامه‌های سلامت توله و والدینش را به دقت بررسی کنید.

برای تایید سلامت سگ ژرمن شپرد، گواهی‌نامه‌های مختلفی وجود دارد. به عنوان نمونه میتوان گواهی‌نامه سلامت ارتوپدی حیوانات (Orthopedic Foundation for Animal) را نام برد که برای سلامت قسمت‌های باسن و آرنج، سلامت غدد و بیماری ویلربرند (Willebrand’s disease) صادر می‌شود. داشتن این گواهینامه‌ها برای اطمینان از سلامت توله ضروری است. شما می‌توانید اعتبار انواع گواهینامه‌های پزشکی را در وب‌سایت ofa.org مورد بررسی قرار دهید.

در ادامه برخی از مهم‌ترین بیماری‌هایی که در میان سگ های ژرمن شپرد رایج است را با هم بررسی می‌کنیم:

ناهنجاری باسن (Hip Dysplasia): یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل باسن قرار نمی‌گیرد. این اختلال با استفاده از رادیولوژی قابل تشخصی است. البته شاید وجود چنین اختلالی در سگ طبیعی باشد، اما چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش بخصوص در طول دوره رشد توله، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگی سگ شما شود.

پیچ‌خوردگی و انبساط شکمی (Gastric Dilatation-Volvulus): که به آن نفخ یا بادکردن (Bloat) هم گفته می‌شود، یکی دیگر از بیماری‌های بسیار خطرناکی است که معمولا سگ‌هایی با سینه‌های ستبر و وسیع مانند ژرمن شپرد، روتوایلر و رتریور طلایی را مبتلا می‌کند. این بیماری معمولا در نتیجه خوردن یک وعده غذایی بزرگ در روز، تندخوری، نوشیدن حجم زیادی آب پس از غذا خوردن و ورزش شدید پس از آن بروز می‌کند. هرچه سن سگ بالاتر باشد، خطر ابتلا به نفخ بیشتر خواهد بود. بیماری GDV زمانی اتفاق می‌افتد که معده سگ به واسطه گاز و هوا متورم شده و پیچ می‌خورد.

سگی که دچار این عرضه می‌شود، قادر نخواهد بود که آروغ بزند یا استفراغ کند تا خودش را از هوای اضافی ذخیره شده در معده رها سازد. در نتیجه، فشار خون افت پیدا می‌کند و سگ شما دچار شوک می‌شود. در صورتی‌که به سرعت اقدامات و مراقبت‌های پزشکی لازم انجام نشود، سگ شما در معرض مرگ قرار می‌گیرد. بنابر این در صورتی‌که هریک از نشانه‌های نفخ مانند: معده متورم، ترشح بزاق بیش از حد، قی کردن، ضعف، نا آرامی و ضربان بالای قلب را بخصوص پس از خوردن وعده غذایی مشاهده کردید، در سریع‌ترین زمان ممکن سگ خود را نزد یک دامپزشک ببرید.

انواع حساسیت‌ها (Allergies): به خاطر داشته باشید که برخی از ژرمن شپردها دچار انواع حساسیت‌ها مانند حساسیت به غذا هستند. نشانه‌های حساسیت در سگ‌‌ها شبیه به انسان‌های است. اگر سگ شپرد شما دائما در حال خراشیدن است، کف دست یا پایش را لیس می‌زند یا صورتش را به جایی می‌مالد، احتمالا دچار نوعی آلرژی شده و لازم است به دامپزشک خود مراجعه بفرمایید..

برای مراقبت و نگهداری از سگ ژرمن شپرد چه نکاتی را رعایت کنیم؟

نژاد سگ ژرمن شپرد که در اصل با هدف نگهبانی از گله پرورش یافت، همواره آماده به خدمت است! در واقع این سگ انرژی بسیار زیادی دارد و برای تخلیه و سوزاندن آن، نیازمند ورزش و تمرین روزانه است. اگر ژرمن شپرد خود را به مدت طولانی از ورزش کردن محروم کنید، دردسرها و مشکلات زیادی در انتظار شما خواهد بود! کسالت و بیکاری منجر به بروز مشکلات رفتاری مانند جویدن، پارس کردن و کندن خواهد شد. البته سگ ژرمن شپرد علاوه بر تمرین‌های بدنی و فیزیکی، به تمرین‌های ذهنی هم نیاز دارد. مانند دیگر سگ‌های گله، ژرمن شپرد ها زیاد پارس می‌کنند.

البته پارس کردن لزوما مشکل‌ساز نیست (بخصوص اگر همسایگانی با صبر ایوب داشته باشید!)، اما به شما قول می‌دهیم که اگر شپرد دچار افسردگی و کسالت شود، با پارس کردن‌های زیاد شما را درمانده خواهد کرد.

آموزش دستور «ساکت» باید تبدیل به بخشی از برنامه آموزشی ژرمن شپرد شما باشد. سگ های ژرمن علاقه زیادی به جویدن دارند و از نابود کردن چیزها با استفاده از آرواره‌های قوی خود، لذت می‌برند (البته احتمالا شما لذت نخواهید برد!). توجه داشته باشید که جویدن چیزهای سفت می‌تواند به دندان سگ شما آسیب برساند. همچنین قورت دادن استخوان‌ها و اشیاء کوچک هم ممکن است ژرمن شپرد شما را دچار خفگی کند.

 

بنابر این ضروری است دائما سگ خود را تحت نظارت داشته باشید و حواستان به اشیاء و چیزهای خطرسازی که در محیط زندگی‌تان قرار دارد جمع باشد. البته یکی از بهترین راه حل ها، استفاده از اسباب‌بازی‌های جویدنی است که معمولا به شکل استخوان هستند و می‌توانند همزمان به سلامت سگ و خورده نشدن اشیاء منزل به شما کمک کنند.

برای تغذیه سگ ژرمن شپرد چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟

توصیه ما به شما استفاده از روزانه 3 الی 4 فنجان غذای خشک با کیفیت است که می‌توانید آن را در دو وعده در اختیار سگ ژرمن خود قرار دهید. البته لازم به ذکر است که میزان غذای مورد نیاز سگ شما، به اندازه، سن، بدن، سوخت و ساز (متابولیسم) و میزان فعالیت آن بستگی دارد.

سگ‌ها مانند انسان‌ها به کیفیت و کمیت متفاوتی از غذا نیاز دارند. در واقع، سگی با سطح انرژی بالا، در مقایسه با یک سگ تنبل، به غذا و انرژی بیشتری نیاز دارد. همچنین کیفیت غذایی که شما برای هاسکی خود خریداری می‌کنید هم متفاوت است. هرچه غذای سگ بهتر باشد، مواد غذایی بهتری هم به بدن سگ شما خواهد رسید.

اگر سگ ژرمن شپرد شما دچار اضافه وزن شد، حجم غذایش را کم و اگر وزنش رو به کاهش بود، کمی به حجم غذایش اضافه کنید. شما می‌توانید با استفاده از یک روش بسیار ساده متوجه شوید که آیا ژرمن شپرد شما دچار اضافه وزن شده است یا خیر. تنها کافی است دست خود را روی بدنش بگذارید، شصت خود را همتراز با ستون فقرات قرار دهید و انگشتان خود را در دوطرف بدن سگ خود قرار دهید.

پس از انجام این کار اگر توانستید دنده‌های سگ خود را زیر لایه‌ای از ماهیچه حس کنید، یعنی وزن سگ ژرمن شما مناسب است. اگر دنده‌ها را به چشم مشاهده کردید، یعنی سگ شما دچار لاغری مفرط است و درصورتی‌که دنده‌ها را حس نکردید، سگ ژرمن شپرد شما به یک رژیم غذایی جدی برای کاهش وزن نیاز دارد. البته این روش برای بیشتر سگ‌ها قابل استفاده است.

در مجموع لازم است که توجه زیادی به رژیم غذایی و ورزش‌های روزانه ژرمن شپرد – بخصوص از زمان تولگی - داشته باشید. سگ های ژرمن رشد سریعی در 4 تا 7 ماهگی دارند که این مسئله ممکن است روند رشد استخوان‌ها را مختل کند. بنابر این لازم است رژیم غذایی با کیفیت بالا و کالری پایین (22 تا 24 درصد پروتئین و 12 تا 15 درصد چربی) برایشان درنظر بگیرید تا سرعت رشد آن‌ها کاهش پیدا کند و استخوان‌ها به درستی شکل بگیرند.

همچنین به شما توصیه می‌کنیم که به توله ژرمن شپرد خود تا قبل از 2 سالگی (که هنوز مفاصل شکل نگرفته‌اند) اجازه پریدن، دویدن و بازی کردن روی سطوح سفت و سخت مانند آسفالت خیابان را ندهید. البته بازی روی سطوحی مانند چمن هیچ اشکالی ندارد و اتفاقا توصیه می‌شود.

به خاطر داشته باشید که اضافه وزن علاوه بر ایجاد مشکلات سلامتی، می‌تواند به مفاصل ژرمن شپرد آسیب برساند. اگر بخواهیم خلاصه بگوییم، برای داشتن یک سگ ژرمن شپرد سالم، باید تمرین مستمر و روزانه را فراموش نکنید و وعده‌های غذایی را بصورت مرتب و به اندازه در اختیارش قرار دهید.

نکاتی درباره رنگ بدن و پوست و موی سگ ژرمن شپرد

سگ نژاد ژرمن شپرد در اصل برای نگهبانی از گله‌ها در شرایط آب و هوایی سخت تربیت شده است و پوشش دولایه بدن آن که اندازه متوسطی دارد، کاملا مناسب انجام این وظیفه می‌باشد. این پوشش از سگ ژرمن در برابر باران، برف، غبار و خاشاک محافظت می‌کند.

البته نوع پوشش ژرمن شپرد همچون رنگ‌های مختلفی که دارد، متفاوت است. برخی از ژرمن ها موهای بلندی دارند. درصورتی‌که یک نژاد ژرمن شپرد اصیل و ایده‌آل پوششی دولایه روی بدن خود دارد. لایه بیرونی شامل موهای صاف و مستقیمی است که روی بدن ریخته می‌شود و گاهی موج‌دار است.

پوشش بدن ژرمن شپرد دارای رنگ‌های مختلفی شامل سیاه، سیاه و کرمی، سیاه و قرمز، سیاه و نقره‌ای، سیاه و قهوه‌ای، آبی، خاکستری، قرمز جگری و سفید می‌باشد.

ژرمن شپردها موریزی بسیار زیادی دارند، بطوریکه به «ژرمن موریز» معروف شده‌اند! سگ‌های ژرمن در طول سال بطور مداوم مو می‌ریزند و 2 بار در سال هم موریزی اساسی دارند. بنابر این اگر سگ ژرمن شپرد می‌‌‌خواهید، برای دیدن موهایش در سراسر خانه و زندگی خود آماده باشید! و بدانید که هیچ راه حل جادویی برای جلوگیری از این موریزی وجود ندارد. پس، سعی کنید این حجم از موریزی را بپذیرید. با این وجود، اگر 2 یا 3 بار در هفته موهای ژرمن شپرد خود را شانه کنید، موهای کمتری در خانه خود پیدا خواهید کرد.

توجه داشته باشید که تنها زمانی سگ ژرمن خود را به حمام ببرید که واقعا نیاز به آن داشته باشد. زیرا شست و شوی زیاد روغن بدن سگ شما را که برای سلامتیش ضروری است، از بین می‌برد. به خاطر داشته باشید که ژرمن شپردها به تمیزی علاقه و تمایل بسیار زیادی دارند.

ناخن‌های ژرمن شپرد خود را 1 بار در ماه کوتاه کنید و گوش‌هایش را هفته‌ای 1 بار به دقت مورد بررسی قرار دهید تا قرمزی، زخم، جوش یا عفونتی نداشته باشد. هنگام بررسی گوش سگ خود می‌توانید با استفاده از یک گوش پاک‌کن کتانی و مرطوب، به آرامی داخل گوش را (نه چندان عمیق) مالش دهید تا از عفونت‌های احتمالی گوش جلوگیری شود. البته دقت داشته باشید که نباید چیزی را داخل کانال گوش سگ فرو کنید و تنها قسمت بیرونی را تمیز نمایید.

سگ های ژرمن شپرد عاشق جویدن هستند و این عادت باعث تمیز ماندن و حفظ سلامت دندان‌هایش می‌شود. اما برای جلوگیری از آسیب به دندان‌‌ها در اثر جویدن جسم سخت، بهتر است به سگ خود اسباب‌بازی‌های جویدنی بدهید. همچنین استفادهاز یک مسواک نرم و خمیر دندان مخصوص سگ‌ها نیز می‌تواند در حفظ سلامت سگ شما موثر باشد.

سگ ژرمن شپرد با کودکان و سایر حیوانات خانگی چه رفتاری دارد؟

اگر سگ ژرمن شپرد خود را به خوبی آموزش دهید و از دوران تولگی او را در کنار کودکان قرار دهید، در بزرگسالی تبدیل به همراه بسیار خوبی برای کوکان خواهد شد. در واقع، به عقیده برخی‌‌ها، سگ ژرمن شپرد چیزی میان یک پرستار و پلیس است و می‌تواند به خوبی از کودکان مراقبت کند.
با توجه به ذات و خلق و خویی که سگ ژرمن دارد، نباید انتظار داشته باشیم با کودکانی که نمی‌شناسد رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. اما بطور کلی سگ قابل اعتمادی است.

ژرمن شپرد می‌تواند در کنار سایر سگ‌ها و حیوانات خانگی هم با صلح و دوستی زندگی کند. البته لازم است از تولگی او را در تعامل با حیوانات دیگر قرار دهید و به او آموزش دهید تا با سایر حیوانات خانگی رفتار دوستانه‌ای داشته باشد. در غیراین صورت, معرفی یک ژرمن شپرد بالغ به سایر حیوانات خانگی می‌تواند دشوار و چالش برانگیر باشد.